Tussen de golven van de zee
ontwaar ik zeven ranke palen,
hun wieken malen statig
de stormwind fijn tot stroom.
Driehonderd jaar geleden
werd water hier met stoom en vuur
aan poldergrond onttrokken.
Nu rest slechts nog een fundament
van het gemaal, een monument
verzwolgen door het water.
Onder deze zeespiegel
woonden mijn voorouders.
Ze wilden steeds meer
en het land zakte
en de zee steeg
en de wind waait waarheen hij wil,
hier,
bij de molens
van Haastrecht.
© Jorris Hoste 2022
Ontdek meer van Jorris Hoste
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.